Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
przemieszczenie — n I rzecz. od przemieścić ∆ med. Złamanie kości z przemieszczeniem «całkowite złamanie kości, której końce ulegają przesunięciu (bocznemu, w kierunku podłużnym, pod kątem) pod wpływem kurczenia się mięśni uszkodzonych i zdrowych» przemieszczenie… … Słownik języka polskiego
ПЕРЕМЕЩЕНИЕ ДЕЙСТВИТЕЛЬНОЕ — реальное перемещение, являющееся следствием действия реальной нагрузки (Болгарский язык; Български) действително преместване (Чешский язык; Čeština) skutečné posunutí (Немецкий язык; Deutsch) tatsächliche Verschiebung (Венгерский язык; Magyar)… … Строительный словарь
donoszenie — n I rzecz. od donosić ∆ techn. Donoszenie naboi «przemieszczenie naboi z zasobnika broni do donośnika» donoszenie się rzecz. od donosić się … Słownik języka polskiego
ektopia — ż I, DCMs. ektopiapii, blm med. «wrodzone przemieszczenie, umiejscowienie jakiegoś narządu w organizmie, odległe od położenia prawidłowego» ‹n. łac. z gr.› … Słownik języka polskiego
pozsuwać — dk I, pozsuwaćam, pozsuwaćasz, pozsuwaćają, pozsuwaćaj, pozsuwaćał, pozsuwaćany 1. «przesuwając przybliżyć wiele rzeczy do siebie; zsunąć, zestawić» Pozsuwać zasłony. Pozsuwać meble przed malowaniem. 2. «zsuwając spowodować przemieszczenie się… … Słownik języka polskiego
prze- — 1. «przedrostek wyrażający następujące odcienie znaczeniowe w tematach czasowników, z którymi się łączy» a) «przebycie czegoś, np. przebiec, przefrunąć, przelecieć» b) «przedzielenie, przeniknięcie czegoś, przejście przez coś, np. przebić,… … Słownik języka polskiego
przepuklina — ż IV, CMs. przepuklinanie; lm D. przepuklinain 1. «wrodzone lub nabyte przemieszczenie się trzewi, zwykle jelit, z położenia prawidłowego pod skórę lub do sąsiednich jam ciała» 2. bot. «choroba roślin z rodziny krzyżowych wywołana przez grzyb… … Słownik języka polskiego
translokacja — ż I, DCMs. translokacjacji; lm D. translokacjacji (translokacjacyj) książk. «przeniesienie na inne miejsce, przemieszczenie» Translokacja wojsk … Słownik języka polskiego
zsunąć — dk Vb, zsunąćnę, zsunąćniesz, zsuń, zsunąćnął, zsunąćnęła, zsunąćnęli, zsunąćnięty, zsunąćnąwszy zsuwać ndk I, zsunąćam, zsunąćasz, zsunąćają, zsunąćaj, zsunąćał, zsunąćany 1. «sunąc spowodować przemieszczenie się czegoś w miejsce niżej położone; … Słownik języka polskiego
zwichnąć — dk Va, zwichnąćnę, zwichnąćniesz, zwichnąćnij, zwichnąćnął, zwichnąćnęła, zwichnąćnęli, zwichnąćnięty, zwichnąćnąwszy «spowodować przemieszczenie względem siebie nasad kości tworzących staw, wybić ze stawu; wywichnąć» Zwichnąć rękę, Zwichnąć nogę … Słownik języka polskiego
